Joop heeft gelijk!

Dat softe, empathische gezever over de megabelegginsgblunders van goede doelen ben ik zat. Door de crisis krijgen we een akelig helder zicht op allerlei maatschappelijke ondernemingen die de afgelopen jaren helemaal van het paadje zijn geraakt. Door megalomanie, door naïviteit of door een nog fatalere combinatie van die twee. Zoals zorginstellingen geen hypotheken mogen verstrekken aan eigen personeel; zoals woningcorporaties niet in off shore of Ferrari’s mogen gaan; commissarissen van de koningin geen geld van Noordhollanders mogen wegzetten boven de poolcirkel, zo mogen goede doelen met geld van het publiek niet gokken op de beurs. Ja: GOKKEN. Dat is het, en niet anders. En laat je nou geen oor aannaaien door al die financiële dienstverleners, die nu allemaal hun handen in onschuld wassen (“beleggen gaat om de lange termijn”: ja JULLIE lange termijn!). Filantroop-ondernemer Joop van den Ende zei het zo mooi in reactie op het zakelijke démasqué van volkszanger Borsato: "Marco zingt de longen uit zijn lijf terwijl het geld aan de andere kant wordt uitgegeven aan dingen die daar niets mee te maken hebben. Dat is een doodzonde.” En dat is het. Dan maar wat minder “rendement” voor de rupsjes nooitgenoeg. Scheelt weer een hoop transparantie in het jaarverslag.