dinsdag 9 januari 2007

Niks infofilter

“Ruim honderd goede doelen hebben zich aangesloten bij Infofilter. De goede doelen willen op deze manier een einde maken aan publieksirritatie onder donateurs die geen prijs stellen op ongewenste informatie of ‘fondsenwervingstelefoontjes’.”
Van zo’n persberichtzin word ik altijd extra dwarsig. Eerst is het geefvee helemaal lek gebeukt met acceptgiro’s, dreigtelefoontjes en straataanrandingen door ADHD-studenten en nou opeens roomser dan de paus achter dat Infofilter aanhobbelen?
Watjes zijn het, die goede doelen. Ik zou zeggen: ga voor de kill! Niks infofilter: infoturbo! Doodmailen, cross-sellen, merchandisen, telebombarderen en murw-collecteren. Nog twee tsunami’s en d’r staat geen donateur meer overeind in Nederland. Dus jongens, nog ff volhouden. Het einde is in zicht. (deze column werd eerder gepubliceerd in FM - 2007)

De humor is terug


De filantropische sector heeft een brief naar Wijffels gestuurd om aan te dringen op betere afstemming bij de overheid. Kijk, dan heb je lef. Een sector waarin tot voor zeer kort nog duizend kikkers door elkaar brulden, gaat de informateur unisono toespreken over coördinatie. Die Wijffels lacht zich de ballen uit zijn informateursbroek, omdat-ie als peetoom van de Code voor Goed Bestuur deze Potverwijtketelmuziek feilloos op waarde kan schatten. Die brief hoort thuis in het rijtje: Bush pleit voor wereldvrede nu; Wilders dringt aan op diepgaande dialoog met Hamas; Talpa wil kwaliteits-tv en Esther Jacobs wil nooit meer op de voorgrond treden. Maar wel fijn dat de humor in de sector terug is!
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

Serious bullshit


Meestal glijdt reclame bij mij als water van een eend af, maar van die penetrante radiospotjes van Theodoor Gilissen krijg ik direct overal uitslag. Dat pedante “Serious Money, taken seriously” is weggegooid geld en dat maakt de afzender al direct weinig geloofwaardig. Kent u een private banker die uw geld níet serieus neemt? Ziet u het al staan boven een driesterren-restaurant: “hier wordt het eten gekookt en warm opgediend”?
En waarom in dat popi Engels? Zodat de Oostblok-maffia het ook nog begrijpt? Nee, “serious money” staat natuurlijk ergens op de Kaaimaneilanden als het echt serieus genomen wil worden en niet in de fiscale vuik die deze moerasdelta is. Theodoor: laat je adviseren door mensen die verstand hebben van communicatie. Stop met radio en ga weer in stille diplomatie. Serious communication budget, taken seriously.
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

Niet voorzeggen hoor


Het Civil Society Congres 2007 heeft als thema meegekregen: “Wie trekt hier eigenlijk aan de touwtjes?” Ik mag het eigenlijk niet verklappen, maar het goede antwoord is: Boudewijn Poelmann, Herman Wijffels en ondergetekende. Wij komen 1x per jaar bij elkaar en trekken dan aan, nou ja, de touwtjes dus. Was al een beetje uitgelekt, maar Paul Beerkens promoveren we medio dit jaar weg naar een of andere internationale bestuursfunctie. Esther Jacobs wordt adjunct-directeur van het CBF (fijne wedstrijd Adri) en op het noemen van de woorden Theo, Schuijt, Gouden Eeuw en Transparantie volgt voortaan een verhoging van de schenkingsbelasting met 400%. Over 1 ding waren we het niet eens: wie de FM50 van dit jaar gaat winnen. Boudewijn en Herman hebben ‘m al in the pocket, dus.
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

Han is ook flink

En Jort Kelder is een maffiamaatjesnaaier. Dus.

(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

Aandacht trekken

Niets is te gek voor het goede doel. Nog dagelijks worden er ludieke acties bedacht om geld in te zamelen. We zijn zo langzamerhand wel wat gewend. Een heel nonnenklooster uit de kleren? No problem. En als het voor de zending is, laat ook moeder overste voor de kalender graag zien met welke twee gaven zij door onze lieve heer in dit aardse koninkrijk bedeeld is.Maar de grenzen worden voortdurend opgezocht. Nu is er – ik zweer u, ik verzin het niet – een heuse masturbatiemarathon voor het goede doel. Ik ken de details niet, maar u en ik krijgen er direct wat beelden bij. De organisatie bestaat geheel uit vrijwilligers, die zich in drommen aangemeld schijnen te hebben. PR-bureaus hebben zich als aasgieren op dit initiatief gestort, maar een woordvoerder liet gisteren weten hier niets voor te voelen en verklaarde alles in eigen hand te willen houden.

(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

Goed doen is al moeilijk genoeg


Al die for profits weten van gekkigheid niet hoe ze hun maatschappelijke verantwoordelijkheid moeten invullen. Blikken vrijwilligers, zakken met geld en tonnen aan expertise hangen boven de markt als gebraden hanen in luilekkerland. Er wordt op de ramen en deuren van het goede doelenhuis gebonst, geklopt en gebeukt, maar het blijft angstig stil.
Links of rechts gaat er een deurtje open, maar de meeste bewoners snurken vrolijk door. En kijk, daar komt een optocht van zo’n half miljoen scholieren die allemaal van Balkenende op maatschappelijke stage moeten. Hoor ze ’s schreeuwen: “wij willuh stage! Wij willuh stage!”
Maar in het huis van goed doen blijft het nog steeds stil. Nee, daar gaat toch de voordeur open. Een man komt naar buiten en maant om stilte. Daarin vallen de volgende woorden als stenen in een rimpelloze vijver: “Luister ’s mensen. Gewoon goed doen is al moeilijk genoeg. Ga rustig naar huis. Wij bellen u nog.”
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

De Brief


Vorige week vrijdag was er even echte paniek in Den Haag. De minister-president liet het kabinet eerder dan gewoonlijk bij elkaar komen. In de bunker van het Ministerie van Defensie. Iedereen keek met strakke blik naar Balkenende, die na een korte, omineuze stilte het woord nam. “Collega’s”, zei de premier met een Derde Wereldoorlog-blik, “de brief is binnen.” Na deze woorden brak er direct een groot pandemonium uit, dat de minister-president slechts met de grootst mogelijke moeite kon bezweren. “We moeten iets doen”, zei Wouter Bos hees. “We kunnen dit niet negeren”, sprak André Rouvoet met een droge mond. “Iemand moet het doen”, sprak Jan Peter dof, “dus ik offer me op. Maar dan wil ik de komende vier jaar ook echt niets meer horen. Niet over Irak. Niet over Afghanistan, niet over de AOW, het generaal pardon. Akkoord?” Het voltallige kabinet knikte geluidloos. “Goed”, zei Balkenende, “dan nodig ik het SBF uit en ga met ze praten..”
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

Gotcha!


Ik heb een feilloos oog voor 1 april-grappen. Die van NCDO was misschien wel de beste van het afgelopen weekeinde. Volgens een streng persbericht zet deze organisatie “zich in voor versterking van het maatschappelijk draagvlak voor internationale samenwerking”. Zal ik even voor u vertalen: NCDO probeert de afkalvende steun voor ontwikkelingswerk bij de man in de straat weer op te sauzen. Dat “draagvlak” moet gemeten worden en NCDO komt met een nieuw instrument, getiteld “het Draagvlakpentagram”. Echt waar. Ik vind het een vondst, want je verwacht het niet. Humor in het ontwikkelingswerk is namelijk even zeldzaam als rust rondom de Donateursvereniging of wetenschappelijke diepgang bij Theo Schuyt. Dit schept een nieuw probleem, of kans? Nog niemand in de sector heeft “het Draagvlakpentagram” krimpend van de lach weggehoond. Integendeel: ik hoor goedkeurende geluiden. Kijk, dan ben je briljant bezig: draagvlak creëren voor zweefkeesjargon met 100% jeukgarantie. En er op je sloffen mee wegkomen.
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

Toen was geluk heel gewoon


In tegenstelling tot wat de hoofdredacteur van dit blad vindt, is het volkómen terecht dat het dagblad Trouw de teloorgang van de Nederlandse TNT-postbode wijt aan de schraapzucht van de goede doelen. De goede doelen weten immers al sinds jaar en dag dat zij de enige overgebleven stut zijn onder het voormalige staatsbedrijf en derhalve direct verantwoordelijk voor de inkomenszekerheid van 7.000 door weer en wind fietsende briefbestellers. Organisaties die zeggen het maatschappelijk belang te willen dienen, past het dus niet om massaal naar de Liddl’s en Dirck van den Broeks binnen de postindustrie te hollen en daar pontificaal voor een dubbeltje op de eerste rij te gaan zitten. Noblesse oblige. Dit betekent derhalve dat ook de inkoopstichting Charitas per direct opgeheven moet worden. Stapeling van inkoop en contracten met alleen grote marktpartijen zijn vanaf heden uit den boze. Ik verzoek de goede doelen derhalve – mede namens de economie-redactie van dagblad Trouw - vriendelijk, doch dringend terug te keren tot hun lokale drukker, melkboer en kantoorvakhandel opdat ook deze neringdoenden weer voldoende bestaansrecht krijgen en kunnen terugkeren in ons straatbeeld.
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

Genaaid In Nederland


De redactie van dit blad wordt echt te mild. Gisteren liet hoogleraar Schuyt zomaar 800 miljoen uit zijn Geven In Nederland-onderzoek verdwijnen. Bij ons thuis krijg je dan straf. Rekenfoutje hier, dubbeltellinkje daar, mislukt extrapolatietje zus, misverstand zo: kijk, dan schiet het lekker op. Een wetenschappelijke miskraam is het. Een vloek in de kerk der wetenschap en een groffe schande dat we na 12 jaar nog steeds niet bij benadering kunnen zeggen hoeveel filantropisch geld er door deze moerasdelta stroomt. Maar nee hoor, hoofdredacteur Venema gooit er gelijk maar de grote wollen deken van het pionierschap overheen. Kijk, dan kan ik nog wel wat pioniers opnoemen: Rijkman Groenink (bankfusiepionier), AZ’67 (aanvallend voetbalpionier), Duitsland (wereldoorlogpionier), Osteoporose Stichting (directiesalarispionier), Esther Jacobs (egopionier), enzomaardoor. Vanaf nu betekent GIN gewoon wat het altijd betekend heeft: sterke drank van bedenkelijk allooi waar je koppijn van krijgt. En als het toch een afkorting moet zijn, wat mij betreft voorlopig even “Genaaid In Nederland”
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007).

Boter bij de vis en lik op stuk


Er gaan steeds meer stemmen op om inkomsten uit wederrechtelijke handelingen niet via Justitie naar de staatsruif te laten stromen, maar rechtstreeks geoormerkt aan de goede doelen toe te wijzen. Het volgende lijstje is al uitgelekt:

door rood licht en spookrijden: levenslang donateur KNGF Geleidenhonden;
beledigen van ambtenaar in functie: 35 euro voor Stichting Zeldzame Ziekten Fonds; subsidiair beledigen koningshuis: 50 euro naar Oranjefonds;
bedreiging politicus, m.u.v. Geert Wilders: 1.000 euro naar Stichting Doe een Wens;
strontlazarus achter het stuur: levenslang donateur Stichting De Opkikker;
incest: 2 jaarinkomens naar CliniClowns;
moord, subsidiair doodslag met geweld: 1 volle maand bestuurslid Donateursvereniging.
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

Borderline fundraising


Nieuw woord geleerd deze week? Hoax: nepnieuwsbericht, zoals de aankondiging van de Grote Donorshow van BNN. De vraag waar iedereen nu het filantropisch hoofdje over breekt: heiligt het goede doel alle middelen? Schuringa zegt volmondig: JA! Even mijn top 5 borderline wervingsmethoden:
1.major donor worden onder bedreiging van een doorgeladen pistool;
2.twintig miljoen euro voor degene die de laatste panda neerknalt, waarvan 50% naar het WNF;
3.nationale tv-inzameling voor toekomstige tsunami-slachtoffers;
4.nieuwe policy voor ambulance-personeel: eerst gireren, dan pas reanimeren;
5.Grote Donorshows organiseren en dan ook echt doorzetten.
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

I told you so


Onlangs nog uitgebreid gewaarschuwd voor Zembla. “Ach die Schuringa overdrijft altijd zo; het zal toch wel loslopen?” Nou, nee dus. Daarom zal ik u vast de krantenkoppen van volgende maand geven. Scheelt weer een hoop gedoe:
“Cliniclown blijkt beruchte pedofiel”;
“WNF-ranger schiet laatste panda dood”
“Leger des Heils wist van CIA-martelcentra”
“Dutroux nieuwe ambassadeur Unicef”
“Voorzitter Pax Christi tuigt buurvrouw af”
“Jantje Beton gesponsord door maffia”
“Autismefonds en Belastingdienst fuseren”
“Hulphond terroriseert SOS Kinderdorp”
“Collectanten Vogelbescherming en Wilde Ganzen op de vuist
“Stichting Zeldzame Ziekten Fonds blijkt geheel verzonnen”
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

Weer 1 fte minder


Databoer Cendris kan makkelijk 1 fte bezuinigen. Productmaneger Floris Spin maakt in een persbericht bekend dat de Chevrolet- en Porscherijders relatief weinig aan goede doelen geven. “Opvallend”, geeft Floris aan. “Over het algemeen zijn mensen die niet aan goede doelen geven laag opgeleid en hebben zij een (beneden)modaal inkomen. Maar kennelijk zitten er dus ook mensen met peperdure auto’s tussen.” En klaarblijkelijk hoef je bij Cendris het IQ van een Friki-kip niet te ontstijgen. Dat zwatelt maar raak. Misschien Floris, zijn er benedenmodalen met een tweedehands Porsche die wél veel aan goede doelen geven? Of rijken zonder Porsche die ook nooit aan goede doelen geven? Of armen die chauffeur zijn in een Chevrolet en alleen doneren aan de Maag Lever Darm Stichting? Voor de fondsenwervers onder u vast wat andere tips namens Floris: vraag Fiat Panda-rijders alleen om kleine giften en laat Fonds Psychische Gezondheid het hele bestand van Lada-rijders afbellen.
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

Zoek de filantroop


Schuringa’s stelling van de week: “Alleen naar heel rijke filantropen wordt goed gezocht als ze verdwijnen.” Elke modale burger die in een eenmotorig vliegtuig boven de woestijn van Nevada verdwijnt, verdwijnt ook direct in de ongevalstatistieken. Alleen als je Steve Fosset heet, wordt er heeeeeeel erg goed gezocht. Een geluk bij een ongeluk is dan dat al die wrakken van niet-rijke mensen (vijftien hoorde ik!) in 1x ook gevonden worden. Wilt u ook meezoeken naar Steve Fosset en kans maken op een enorme beloning voor uw stichting of vereniging? Ga dan naar: http://www.mturk.com/mturk/searchbar?selectedSearchType=hitgroups&searchWords=fosset en zoek via Google Earth mee in Nevada.
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

Ik en mijn volk


Leden van de Staten-Generaal,

In overleg met de minister van Financiën is besloten tot het einde van het jaar ruim honderd miljoen euro extra vrij te maken ter versterking van de Belastingdienst, in het bijzonder de unit Den Bosch. Deze middelen zullen vrijwel geheel worden aangewend voor de inzet van 250 extra ambtenaren die de registratie van algemeen nut beogende instellingen in goede banen moet leiden. De stormloop van meer dan 70.000 anbi’s in spe maakt deze draconische maatregel noodzakelijk, zeker gezien de doodlijn van 1 januari 2008. Volgens de nieuwe toetsingscriteria zal bovendien extra gelet worden op aanvragen van politieke partijen, die op oneigelijke gronden menen gebruik te moeten maken van fiscaliteiten die uit de algemene middelen voortkomen.
Het doet mij voorts persoonlijk vreugde te constateren dat de nog zeer onlangs opgerichte Stichting Tot Behoudt der Groene Draeck reeds met succes de nieuwe toetsingscriteria heeft mogen doorstaan en thans als algemeen nut beogende instelling alle giften uit de staatskas ook geheel onbelast kan incasseren.

HKH Beatrix der Nederlanden
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

IJskoud de beste


Ik was al gek op ijs van Ben & Jerry’s, maar nu helemaal. Die club is 100% transparant over hun maatschappelijke verantwoordelijkheid: die doet het erg goed bij het publiek. Dus staat MVO bij B&J met stip op nummer 1 in hun marketingtoptien. Niks geen zweefteverige, bomen-huggende bestuurders: gewoon 7,5% van de winst naar goede doelen. Dat noemen ze zelf “hip”. Ik noem dat: boter bij de opportunistische vis. Goede doelen: duw Nederlandse bedrijven die ijsbeker van Ben & Jerry’s onder hun neus. Plak die case levensgroot aan de marmeren gevels van ons bedrijfsleven. Als u weggaat uit de boardroom met maar 5% van de winst, zal ik er niet verder over zeuren.
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

Het gaat om de Inhoud


Nu schilderen, beeldhouwen en nuttig bloemschikken als tijdverdrijf uit de mode zijn, doet Katja Schuurman zoals bijna elke BN’er iets met goeie doelen. Ze doet dat vanuit een goed hart, al is dat niet het eerste wat mannen aan haar opvalt. Waar niet-BN’ers ploeteren in de marge van Socutera of Wilde Ganzen, krijgt Katja direct tonnen met zendtijd om haar Return to Sender-idee over ons uit te storten. Is dat erg? Nee. Is het geloofwaardig? Ook niet. BN’ers worden pas geloofwaardig als ambassadeurs als ze inhoudelijk iets met het onderwerp hebben. Anders blijft alleen het bordkarton van het intussen danig geïnflateerde Bekende Nederlanderschap over. Beter dan gefilmd te worden in een Mongolische steppentent (Julia Roberts was haar al voor, en is ook mooier trouwens), had Katja als ervaringsdeskundige namens 3VO scholieren iets kunnen vertellen. Met Marco Bakker en Patrick Kluivert samen verantwoordelijk voor de diaprojector heb je een gouden hit.
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

Het Wormen- en Maden-debat


U werkt in een sector die met twee maten meet. Als ik Balkenende of Katja Schuurman aanpak wordt er gegniffeld, maar als ik schaapje Mol uit de filantropische kudde knip en scheer, krijg ik de hele Rouvoetistische fatsoenspolitie uit de sector over me heen. Want Schuringa, je kunt niet zomaar alles zeggen. O nee? Herkent u het klassieke argument van de machthebbers? Ook in de filantropische sector wemelt het van de zedenmeesters die menen dat “respect” belangrijker is dan de waarheid. Zij vertellen mij op zemeltoon dat ik niet begrijp hoe “gevoelig” alles ligt en hoe “complex” goed doen is. Nou dames en heren bestuurders, aan goed doen is helemaal niks ingewikkelds. Het is een vak, net zoals timmerman of architect. Dat hele aureool van heiligheid en impliciete verhevenheid - “ik doe het echt niet voor mezelf”- hangt me intussen mijlenver de keel uit. Onthoud goed: uw baas is niet uw reine geweten, de here God of uw smeulende ego, maar degenen die u de middelen geven om goede dingen te doen. U bent dienstbaar rentmeester. Als u daar op verjaardagen de gebraaie haan over wilt uithangen. Ik houd u niet tegen, maar hou op met dat gejammer. De filantropische keizer is piemelnaakt. Live with it.
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)

Dag bladen!


Zeg mij welke krant u leest en ik vertel u wat u denkt. Heeft u de dagbladen gelezen n.a.v. de uitkomsten van Geven In Nederland, het tweejaarlijkse onderzoek naar ons geefgedrag?
Volkskrant: Nederlanders geven minder.
Telegraaf: Nederlanders geven meer.
Trouw: Nederlanders geven ongeveer hetzelfde.
Spits & Metro: Nederlanders geven nog steeds!
Reformatorisch Dagblad: de Nederlander geeft, God neemt.
NRC Handelsblad: Nederlanders geven misschien minder, maar mogelijk ook meer.
Het Parool: Amsterdammers geven minder.
Algemeen Dagblad: Rotterdammers geven meer dan Amsterdammers.
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)