Highbrow-periodiek NRC zoekt tegenwoordig nadrukkelijker de sentimenten van de heffe des volks op en liet het burgerlijk draagvlak voor de cultuurbezuinigingen onderzoeken: alle duimen gaan omhoog voor Halbe Zijlstra. Flink zo! Pak die luie, subsidieverslaafde, langslapende, handophoudende uitvreters maar eens goed aan. Wie zit er te wachten op nóg meer atonale jengelmuziek zonder een spoor van melodie, gehandicaptenballet onder viaducten en in tochtige loodsen, kreupelpoëzie van stadsrijmelaars met alleen maar lidwoorden, kabouterdildo's in brons op marktpleinen, ondertitelloze zwartwit speelfilms uit Opper-Silezië, met landbouwzeil ingepakte windmolens en wipkippen, afiguratief geklieder op canvas met olifantenpoep en god mag weten wat al niet verder aan Kreatiefs. Nou, wie zit daar nog op te wachten? Zak ut zegge?
Ik!
Maar mij wordt het nou nooit gevraagd, en dat zou voor meer mensen moeten gelden. Want mee-ademen op elke boer en ruft die het volk laat en slijmkruiperige dienstbaarheid aan het Gesundes Volksempfinden is een karikatuur van ware democratie. Onze getrapte vrijheid zorgt ervoor dat alles van waarde niet direct weerloos is voor types die hun hond aaien, maar hun vrouw ongestraft in elkaar beuken. Niet de euro is onze grootste crisis, maar het popeluïsme. Kunst levert inderdaad geen geld op. Nee, maar het onderhoud van de plantsoenen ook niet.