I did not have sex with Bill Clinton

Vorige week was het Goed Geld Gala van de Postcode Loterij in het Concertgebouw. Via de webcam keek ik gefascineerd mee naar een soort supersinterklaas in wie ik onmiddellijk Boudewijn Poelmann herkende. Die deelde achteloos 291 miljoen euro uit. Hoeveel? 291 miljoen euro. Ben je doof? Dat is het Bruto Binnenlands Product van Mali. Of de dagomzet van naar rundvlees omgekat paardenvlees in Nederland. Of in elk geval meer dan een half miljard euro aan verkochte postcodeloten. Anyway: Bill Clinton was er ook en dat leidde al vroeg op de donderdagavond tot een twitterdiarree van zwijmelende galagasten die allemaal even dezelfde lucht mochten inademen als Magic Bill. Clinton werd geïnterviewd door… Femke Halsema. Een vondst! Een betoverend duo, begiftigd met de gave des woords! En een chemie tussen die twee! Als een schuchtere stagiaire zette Femke charmant, kwetsbaar kirrend en authentiek ferm voor en Bill mocht zijn fameuze oneliners er pardoes inkoppen. Het ging erin als gods woord in een ouderling. Bill, met droge ogen: “Elke Nederlander die meespeelt met de Postcode Loterij is daardoor eigenlijk zelf een goede doelenorganisatie, omdat je bijdraagt aan het verbeteren van het leven van anderen.” Elke Nederlander een goede doelenorganisatie... Er moest onder de stoelen gemopt en gedweild worden in het Concertgebouw. Niemand hield het droog. Dus Schuringa, moet je dan, broodjenuchter vanachter je webcam, zo’n magic moment kapotmaken? Kun je dan niet even mee op de golven van bewondering voor een echte wereldleider? Voor een man met meer charisma in zijn linkerpink, dan jij in je hele woonkamer in Amsterdam-Noord? Euh, nee. Dus. Als elke Nederlander die een lot koopt bij de Postcode Loterij al een goede doelenorganisatie is. Wat is mijn Iraakse buurvrouw dan, die mij vorige week, toen ik met griep op bed lag, spontaan kippensoep bracht? Die heeft niet eens een postcode.