Misschien kent u Theodoor Holman als de slappe zak hooi die probeert snedige stukjes in het Parool te schrijven. En daar volgens mij nimmer in slaagt. Dat is geen "jalousie de metier", ook niet nu Holman in een als raillerend bedoeld kolommetje geschreven heeft over de veelverdienende goede doelendirecteuren. In het televisieprogramma Barend & Van Dorp beweerde Holman ooit dat de politie van het opgebaarde lijk van zijn boezemvriend Van Gogh een been had geamputeerd voor onderzoek naar achtergebleven kogels van Mohammed B. Dat verhaal bleek slechts bedoeld om de gemoederen nog wat meer op te jutten. Onder de dreiging van een claim trok Holman zijn halfzachte keuteltje in. En dat moest hij nu ook weer doen, omdat hij zelf de salarissen van de directeuren in zijn schoolkrantenproza wat had opgehoogd, slechts bedoeld om de gemoederen nog wat meer op te jutten. Wij weten nu twee dingen zeker: de achtergebleven kogel van Mohammed zit klaarblijkelijk in de frontale kwab van Holman en - met uitzondering van mijn tandarts Ard Breker - is een naam zelden zo treffend toegevallen als die aan onze Theodorus: het geschenk van God dat u beste onuitgepakt kunt laten.