Zita Jankovich, voorzitter van de stichting Centraal Informatiepunt Goede Doelen (CIGD), wil met haar organisatie de branche aanzetten tot meer transparantie. Dagblad Trouw tekent dat gekakel kritiekloos op: „De donateur snakt naar openheid en helderheid over de werkwijze van goede doelen". Onder welke steen heeft Zita gelegen de laatste jaren? Waarschijnlijk onder dezelfde als waar nu het geplette lijfje van Esther Jacobs rust, vlakbij het herdenkingsmonument met eeuwig flakkerende vlam voor de Onbekende Donateur. Een gipsen beeld, voorstellende een wanhopige gever, die de handen smekend ten hemel heft met de tekst: "Laat Mij Met Rust!". Zita, lieverd, "de" donateur bestaat niet. En snakt al helemaal niet naar openheid. "Transparantie" is een hobby voor de constante 5% alerte bevlogenen, aangevuld met de maatschappelijk teleurgestelden die nog steeds geloven dat het WTC is opgeblazen door de CIA, aangevuld met diegenen die oprecht menen dat een achtarmig weekdier in een bak met zout water verstand heeft van voetbal.
Posts
