De derde wereld is zo ondankbaar

Het inzamelen van tweedehands brillen voor ontwikkelingslanden moet volgens hulporganisatie Light for the World sterk worden ontraden. Pff. Het merendeel van de brillen belandt namelijk na aankomst vrijwel direct in de glasbak. Ondankbaarheid heeft een nieuwe naam. De filantropie van onze brillenboeren begint al hier. Zij bieden u gratis monturen aan. Gratis! En dat terwijl ze die monturen laten maken in ontwikkelingslanden en daar zorgen voor een prachtig stukje werkgelegenheid. Onder rustieke afdakjes in Sri Lanka en Bangladesh worden uw monturen in elkaar gezet door Fatima (9) en haar jongere zusjes, die anders veroordeeld waren tot een doelloze hangjongerejeugd. De goedheid gaat nog verder: uw oude bril niet weggooien! Hell no, die zamelt uw brillenboer in zijn eigen vrije tijd in. In grote containers gaan ze weer terug naar Fatima, en haar zusjes. Die kunnen die brillen goed gebruiken, want dan kunnen ze nog beter zien en meer monturen in elkaar zetten en dus meer verdienen. Het inzamelen, verschepen en herdistribueren is intussen wel een factor 10 duurder geworden. Logisch: ergens worden er natuurlijk kosten gemaakt in de keten. Kom op zeg. En dan moet je Fatima horen: dat ze geen honderd euro kan ophoesten voor een gebruikte bril. En dat er nog uitgehard oorsmeer aan de poten zit, en – je hoort dat verwende toontje – dat de bril niet op ‘de juiste sterkte’ is. En dat terwijl Fatima mag kiezen uit liefst twee modellen: de ‘Hubble-telescoop’ of een bril voor veraf kijken. Ben je duurzaam; heb je wat over voor je medemens, flikkeren ze daar alles gelijk weg! Weet je wat? Dan stoppen we ook maar met het verschepen van: zilverpapier, oude kroonkurken, bacon over de datum, gecrashte harddisks, mobieltjes zonder batterijen, Plus Supermarkt handpoppen, luchtverfrissers, zonnebrandolie en nappa creditcard-hoesjes. Dat zal ze leren. Dus.