De ambassadeur is dood

Het is nu wetenschappelijk aangetoond. De goede doelen-ambassadeur is volstrekt overbodig. Net zoals Hero Brinkman, de Fyra, het CBF en Dick Advocaat. Het Nationaal Donateurs Panel laat namelijk weten dat van alle ondervraagden er niemand was die ook maar enige betekenis toekende aan dit ambt. Zero. Nada. Zelfs de 101-jarige mevrouw Lenie Otterspeer-De Berenbrouck uit Rusthuis Sunset Glory – het oudste nog levende lid van de Marco Borsato-fanclub - was onder bedreiging van een doorgeladen jachtgeweer niet tot andere gedachten te brengen: de ambassadeur in Goede Doelenland dient geen enkel nut. Even mijn top 5 (goede doelen zijn niet verzonnen): Herman den Blijker (Orange Babies): obese, kinderhatende tv-kok met een ernstig spraakgebrek; Hans Kazan (Kind en Brandwond): uitgesmeulde goochelaar, die kinderen op het toneel met brandende fakkels laat jongleren; Jannes (Fonds Sport Gehandicapten): volkszanger met verschillende ernstige handicaps (zie o.a. Herman den Blijker), echter geen ten gevolge van sport of enige lichamelijke inspanning; Anky van Grunsven (Hulp aan Buitenlandse Honden): kan gezien Bonfire beter ruilen met Hans Kazan (zie Kind en Brandwond) of overstappen naar Hulp aan Jannes (zie 3); Piet Paulusma (Stichting Buurtlink): onecht kind van Den Blijker (1) en Jannes (3) en gezien uitdrukkingsvaardigheden waarschijnlijk de missing link in de evolutietheorie.