De Campagne Nalaten is weer gestart. Hoera! Daar mogen alle goede doelen blij mee zijn, want in dat nalaten is goed de klad gekomen. Niemand wil tegenwoordig nog dood bij een goed doel gevonden worden. Toen ik vorig jaar bij mijn notaris kwam om een testamentje te scoren, zei hij routineus: “Ik neem aan dat u in elk geval niets wilt nalaten aan zo’n goed doel?” Voordat ik kon antwoorden had hij het onderwerpje al afgevinkt. Het is daarom wel begrijpelijk dat de nieuwe Campagne alle kenmerken vertoont van een wanhoopsoffensief. De mediaplanners hebben vrijwel het totale budget ingezet op een kort en krachtig massamediaal offensief. Bijna de hele door goede doelen opgehoeste geldpot wordt er de komende maanden doorgejast. Ik heb daar veel sympathie voor: liever kort imponerend mediageniek siervuurwerk, dan een jaar lang overal rotjes afsteken. Grandeur boven effectiviteit. Ja, het heeft wat. En goede doelen: over drie maanden niet dreinen dat het vuurwerk op is. Volgend jaar zijn jullie weer aan de beurt.
(Deze column verscheen eerder in FM – 2006)