R.I.P.

Nood breekt wet en deugd. Natuurorganisaties moeten op zoek naar andere geldbronnen, nu landbouwstaatssecretaris Bleker de kraan heeft dichtgesoldeerd. Wat te denken van ‘natuurbegraafplaatsen’: honderd graven op een hectare levert al gauw anderhalve ton per hectare op. Briljant. Hij zal aanvankelijk wel tegenstribbelen, maar misschien kunnen we de staatssecretaris een jaartje laten proefliggen op de Hoge Veluwe? Zijn vriendinnetje mag er gratis naast. Of beter nog: zet die Bleker en zijn bijslaap rechtstandig in de grond, dan passen er meer in een hectare. Andere ideetjes om stevig te verdienen aan groen: alle kustbewoners belasting laten betalen voor eb en vloed (zonsopgang tot 2015 fiscaal vrijgesteld). Ook doen: boventallige ambtenaren laten composteren. Kansrijk: ecoducten verhuren aan trigger happy hobbyjagers. Rottumerplaat en Ameland: kunnen door Van der Valk vrij eenvoudig tot themapark omgebouwd worden. En last but not least: de Hedwigespolder tot aan Brussel onder water zetten en op kosten van de Belgen weer leegpompen. Zo worden natuurbeschermers projectontwikkelaars. En Nederland wordt één grote, slechts door vijfbaanssnelwegen doorsneden, begraafplaats. Dat kan alleen in een land waar een dode burger meer oplevert dan een levende staatssecretaris kan bezuinigen. DE BLEKERSTRAAT Natuur is voor tevredenen of legen. En dan: wat is natuur nog in dit land? Een begraafplaats, ter grootte van een land, Een heuvel met wat zerken ertegen.