Nu schilderen, beeldhouwen en nuttig bloemschikken als tijdverdrijf uit de mode zijn, doet Katja Schuurman zoals bijna elke BN’er iets met goeie doelen. Ze doet dat vanuit een goed hart, al is dat niet het eerste wat mannen aan haar opvalt. Waar niet-BN’ers ploeteren in de marge van Socutera of Wilde Ganzen, krijgt Katja direct tonnen met zendtijd om haar Return to Sender-idee over ons uit te storten. Is dat erg? Nee. Is het geloofwaardig? Ook niet. BN’ers worden pas geloofwaardig als ambassadeurs als ze inhoudelijk iets met het onderwerp hebben. Anders blijft alleen het bordkarton van het intussen danig geïnflateerde Bekende Nederlanderschap over. Beter dan gefilmd te worden in een Mongolische steppentent (Julia Roberts was haar al voor, en is ook mooier trouwens), had Katja als ervaringsdeskundige namens 3VO scholieren iets kunnen vertellen. Met Marco Bakker en Patrick Kluivert samen verantwoordelijk voor de diaprojector heb je een gouden hit.
(Deze column werd eerder gepubliceerd in FM – 2007)
Posts
